Elbasan’ a yerleşim
Ancak İstanbul yakınlarındaki
Büyükçekmece’ye yerleşmeleri önerilen köylüler ‚’biz burda ne yapacağız,
geldiğimiz yerlere hiç benzemiyor, hem çocuklarımız burda denizde boğulur’
dediklerini aktarıyor İhsan Gülmüş ve anlatmaya şöyle devam ediyor: ’’Bunun
üzerine Vurungişta’ da sözü geçen biri olan babam birkaç kişilik heyetle
bölgedeki köyleri tek tek dolaştı. Nihayet geldiği memleketi andıran Elbasan’da
karar kıldı. Burada tepeden Çatalca ovası ve açık havada deniz bile
görünüyor.’’
Yeni yurttaki şartlar
Eski Rum Köyü’ nde her
aile alt kısımları genelde taştan yapılmış, üst katları ahşap olan evlerden
birini seçti. Aşağıda bir mutfak ve oturma odasının yanı sıra bır ahır
bulunuyordu, üst katlar ise çoğunluğuyla dört odalıydı. Cumhuriyet ayrıca her
göçmene, bir günlük bebeğe dahil, 15 dönüm arazi verdi. Ancak günümüzde bu
evlerden sadece belki yüzde beşini, onları da yıkık dökük vaziyette, bulmak
mümkün. Diğerlerin yerini ikiyle dört katlı arasında beton veya tuğla yapımı
binalar aldı.
Rumcayı unutmadılar
Rumlardan kalma okul ve
kilise bir müddet kullanıldı. Ancak 1952’ de köy merkezinde yeşil park alanı
kaldırılıp yerine cami inşa edildi. 1929 yılında Elbasan’ ın Kadıköy çıkışında
beş yıllık eğitim veren bir okul yapıldı. Mübadeleden kısa süre sonra doğan
çocuklar burada Türkçe’ yi öğrendiyse de, anne ve babadan duydukları Rumcayı
unutmadılar. Bazen aralarında konuşsalar da, üçüncüyle dördüncü nesil okumayı
yazmasını bilmediği dili anlamıyor.
|